De zilveren twicht

Ter gelegenheid van de ‘Moanne fan it Fryske Boek’ (Maand van het Friese boek) werd ook dit jaar weer een gedichtenwedstrijd uitgeschreven op Twitter. Dit jaar werden minder twichten ingestuurd dan vorig jaar, omdat er nu alleen Friese twichten of twichten in een Friese streektaal ingestuurd konden worden. Toch werden er meer dan 200 twichten ingestuurd.

Wat spelen met tekst, rijmen en dichten vind ik altijd prachtig en it is natuurlijk een extra uitdaging om dit in 140 tekens te doen. Daarom zaten de volgende vier twichten van mij tussen deze inzendingen:

Yn it twiljocht krûpt de dauwe hoeden oer it lân, it tsjuster fan de neare nacht nimt de grize dize mei, by 't lemieren fan de dei.

yn myn tizerige tinzen | warrelje wurden wûnderlik | twivelriedich twirrelje se | en twinge har ta in #twicht

Sûnder 't ferline te ferjitten, sjoch ik inkeld noch foarút en ik haw mysels ûnthjitten: pikerje net, it jout gjin sprút.

swarte wolken rôlje oer / oan hjerstige blauwe loften / wâlje en tommelje oerstjoer / protters yn grutte kloften

Toen ik 4 oktober een DM (een 'direct mail' op Twitter) kreeg van Tresoar met de mededeling dat ik, met nog vier anderen, genomineerd was voor deze zilveren twicht, was ik blij verrast.

Zondag 16 oktober was de uitslag van deze wedstrijd en het bleek dat de jury, bestaande uit Jellie Tiemersma, Asing Walthaus en Piter Zwart, mij de zilveren twicht toegedacht had. Om genomineerd te zijn, vond ik al prachtig en bijzonder, ik ben erg ingenomen met deze prijs.

Een dik bos bloemen, een mooi boek, boekenbonnen en de zilveren twicht, een prachtige zilveren speld van een uiltje. En allemaal aandacht van vrienden, bekenden en allerhande (nieuwe) media. Heel hartelijk bedankt! Het kan niet op...

De winnende twicht, ik verraad hierin hoe mijn andere twichten zijn ontstaan, was deze:

yn myn tizerige tinzen | warrelje wurden wûnderlik | twivelriedich twirrelje se | en twinge har ta in #twicht

De vertaling van mijn twichten is als volgt:

In de schemer kruipt de dauw voorzichtig over het land, het donker van de zwarte nacht neemt de grijze nevel mee, bij het aanbreken van de dag.
In mijn chaotische gedachten | warrelen woorden wonderlijk | aarzelend dwarrelen ze | en dwingen zich tot een #twicht
Zonder 't verleden te vergeten, kijk ik alleen nog maar vooruit en ik heb mijzelf beloofd: tob maar niet, het geeft toch niks.
zwarte wolken rollen over / aan herfstige blauwe luchten / golven en tuimelen overstuur / spreeuwen in grote groepen

Lês dizze blog yn it Frysk

Reacties