Sinterklaas

Juf speelt dat zij Sinterklaas is, de kinderen kunnen haar bellen. Dat gebeurt dan ook zo nu en dan. Een jongetje uit mijn klas belt met de juf en er ontstaat een leuk gesprek.

“Hoe gaat het met jou, Jan”, vraagt de juf die Sinterklaas speelt.

“Goed hoor”, zegt Jan.

“Thuis ook alles goed?” vraagt ‘Sinterklaas’.

“Ja, hoor. Best”, zegt Jan.

Jans vader is boer. Jan vertelt dat de nieuwe stal klaar is en dat de mannen ook al met de nieuwe silo bezig zijn. Het wordt al echt mooi en het schiet al aardig op.

“Oh, zegt ‘Sinterklaas’, dan kan ik zeker wel bijna eens langskomen om te kijken?”

“Ja”, zegt Jan, “dat kan prima, maar dan moet je wel je laarzen aantrekken, want bij ons op het erf is het allemaal modder en stront”.

De volgende anekdote is ook leuk:

Sinterklaas heeft bij ons in de klas in de poppenhoek zijn paleis. In dat paleis staat een bed, een gemakkelijke stoel, een telefoon en een tafel waaraan cadeautjes ingepakt kunnen worden. In een mand zitten veel lege doosjes en er is pakpapier. Er kan natuurlijk naar hartelust ingepakt worden.

Als er pakjes ingepakt zijn, worden ze later uitgedeeld in de klas. Een jongetje krijgt een cadeautje en pakt het uit. De juf zegt: “Wat zit erin, Harm?” Harm zegt dat er technisch Lego inzit. Hij zwaait blij met een lege Brintadoos. “Oh, mooi”, zegt juf. “Je bent er wel blij mee, zie ik”. “Ja, heel blij”, zegt Harm. “Maar er is een probleem, ik kan het niet alleen in elkaar zetten, daar moet mijn papa mij bij helpen. Mag ik deze Lego wel meenemen naar huis? Dan kan papa mij mooi helpen”.

Natuurlijk mag Harm die ‘Lego’ meenemen naar huis. Dus stapt Harm om twaalf uur blij naar zijn mama. Hij heeft zijn tas in de ene en de lege Brintadoos in de andere hand...

Lês dizze blog yn it Frysk

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit artikel.